Medische wanpraktijken zijn de schade van de patiënt als gevolg van verkeerde diagnose, verkeerde behandeling of onvolledige zorgverlening door onwetendheid, onervarenheid of onverschilligheid van de arts of zorginstelling.

Wanpraktijken komen voort uit allerlei praktijken die in strijd zijn met de medische normen tijdens de diagnose van de ziekte (anamnese, het doen van de onderzoeken, enz.), Behandeling (medicatie geven aan de patiënt, operatie, injectie, enz.) en het nazorg van de patiënt.

Het concept van medische wanpraktijken (wanpraktijken van artsen) wordt over het algemeen gedefinieerd in artikel 13 van de Medische Beroepsethiekregels van de Turkse Medische Vereniging (TTB):

“Schade veroorzaken bij een patiënt door onwetendheid, onervarenheid of onverschilligheid betekent wanpraktijk”.

U kunt zonder aarzeling contact met ons opnemen als u juridische ondersteuning nodig heeft van een advocaat in Antalya voor uw gevallen van wanpraktijk. Onze Nederlandstalige advocaten in Antalya zijn er voor juridische ondersteuning en advies.

Medisch ingrijpen brengt een zeker risico met zich mee. Daarom zijn medische ingrepen onderworpen aan de toestemming van de patiënt.

Het is bijvoorbeeld niet mogelijk voor de arts om zelf te beslissen om de operatie te starten, ook al is het in het voordeel van een patiënt die geen operatie accepteert. Maar zelfs met toestemming van de patiënt moet elke ingreep door de arts gedaan worden in overeenstemming met professionele regels die algemeen worden aanvaard in de medische wetenschap, de zogenaamde “medische normen”. Elke medische ingreep die tegen medische normen ingaat, wordt beschouwd als wanpraktijk.

Het begrip medische fout (artsfout) wordt in de vaste uitspraken van de Raad van State als volgt toegelicht:

Volgens de normen van de medische wetenschap en ervaring worden alle soorten tussenkomst van een arts die niet passend lijkt en daarom niet geschikt lijkt voor de gebeurtenis, als wanpraktijk beschouwd. Met andere woorden, gebrek aan kennis en vaardigheden, het niet toepassen van de juiste behandeling en standaardpraktijk op de patiënt tijdens de diagnose en behandeling van de patiënt wordt gedefinieerd als een medische fout. Op dit moment is de verantwoordelijkheid die ontstaat als gevolg van wanpraktijken “algemene aansprakelijkheid op basis van schuld”. De maatregel in termen van de wettelijke verantwoordelijkheid van de arts; Het is de norm van een ervaren gespecialiseerde arts.

De arts moet in staat zijn om schade aan de gezondheid van de patiënt te voorzien, afhankelijk van de normale ontwikkeling van gebeurtenissen, objectief en subjectief volgens zijn persoonlijke ervaring, persoonlijke bekwaamheid, individuele professionele kennis, kwaliteit en opleidingsniveau. In dat geval hebben wij een zorgplicht. Schending van de zorgplicht van de arts concentreert zich op drie terreinen; De eerste is in de behandeling van de patiënt, namelijk diagnose, indicatie, keuze van medische maatregel, toepassing van deze maatregel, behandeling of postoperatieve zorg.

De tweede is de verduidelijking van de patiënt en het nemen van de anamnese. Ten derde, op het gebied van klinische organisatie (kwalificatie van personeel, voldoende personeel, samenwerking van artsen met elkaar (overleg). Het is mogelijk om het defect op deze drie gebieden te evalueren als toepassingsdefect (fout in behandeling), verlichting respectievelijk defect en organisatorisch defect Deze drie defecten worden “Medical Practice Error” (Malpractice) genoemd.

De tussenkomst van de arts moet zorgvuldig en in overeenstemming met het concrete geval gebeuren. De arts moet aan de normen van de medische wetenschap voldoen. In de arts-patiëntrelatie vindt de schending van de medische norm, die het onderwerp is van de rechtszaak voor een compensatie, op de volgende manieren plaats:

• In de diagnostische fase

Het onvolledige onderzoek van de patiënt door de arts, de ziektegeschiedenis van de patiënt of anamnese ontbreekt, de nodige onderzoeken worden niet gedaan, enz. Dergelijke fouten worden beschouwd als medische wanpraktijken.

• In de behandelfase (gebrek aan indicatie, verkeerde keuze behandelmethode)

Volgens de uitspraken van het Hoog Gerechtshof, als de noodzakelijke medische interventie voor de ziekte helemaal niet wordt gedaan, als een vreemde stof tijdens de operatie in het lichaam van de patiënt wordt vergeten, wanneer een verkeerde behandelmethode wordt gekozen of een verkeerd medicijn wordt gegeven, een verkeerde injectie wordt gegeven op de verkeerde plaats, als de patiënt of het in te grijpen ledemaat in de niet juist is, wanneer de ingreep op onevenredige wijze wordt uitgevoerd, het niet naleven van de regels van hygiëne of het aannemen van een verkeerde werkwijze worden als voorbeelden aanvaard van medische wanpraktijken.

• Organisatorische verplichting (klinische organisatie, of het personeel adequaat en gekwalificeerd is om de patiënt te verzorgen, consultatie)

Volgens de uitspraken van de Hoge Raad wordt onzorgvuldigheid in het kader van de gezondheidstoestand van de patiënt, het type en de ernst van de ziekte bij de maatregelen die vereist zijn door het eerlijkheidsbeginsel (artikel 2) beschouwd als wanpraktijk. Om deze maatregelen te nemen dient het nodige gekwalificeerd personeel beschikbaar te zijn en dient de consultatie (medewerking) van artsen indien nodig voor de behandeling van de ziekte te worden georganiseerd door de zorginstelling. Het niet nakomen van de verplichting van de organisatie brengt naast de diagnose- of behandelfouten van de arts ook verantwoordelijkheid ten aanzien van de zorginstelling.

Het lijdt geen twijfel dat de patiënt, die schade heeft geleden door fouten in de diagnose-, behandelings- of organisatiefasen, het recht heeft om een ​​vordering tot schadevergoeding wegens wanpraktijk in te dienen tegen de verantwoordelijken. Ook is het nodig om twee bijzondere zaken aan te stippen die schadevergoedingsplicht wegens wanpraktijken (doktersfouten) vereisen. Deze problemen zijn;

• Consultatie: Het niet uitvoeren van een consultatie of het niet nakomen van het consultatie, ook al is het verplicht, leidt ook tot de aansprakelijkheid voor schadevergoeding wegens medische fout. Van overleg is sprake wanneer de arts die verantwoordelijk is voor de diagnose, behandeling en follow-up van de patiënt van gedachten wisselt of samenwerkt met andere expertisegebieden wanneer dit nodig wordt geacht. Indien de arts zonder overleg met de desbetreffende specialist heeft gehandeld op een plaats waar consultatie zou moeten plaatsvinden, dan wel een geneeskundige praktijk heeft uitgeoefend zonder te voldoen aan de eisen van de naar aanleiding van het consultatie verstrekte informatie, is de arts in geval van wanpraktijk schadeloosstelling verschuldigd.

• Stabilisatie: Stabilisatie verwijst naar het bereiken van stabiliteit of evenwicht door de patiënt. Stabilisatie is de eliminatie van de medische aandoening die ervoor zorgde dat de patiënt tot op zekere hoogte naar de eerste hulp kwam; het herstel van het lichaamsevenwicht, het stoppen van de progressie van de ziekte, het stabiliseren van de lichaamsfuncties, het verlenen van medische ondersteuning aan de patient. Het betekent het behouden en proberen te voorkomen dat nieuwe complicaties optreden. Als de patiënt zonder stabilisatie wordt overgeplaatst of ontslagen, zullen de negatieve gevolgen schadevergoedingsplicht wegens medische wanpraktijk (doktersfout) vereisen.

Neem contact op met onze Advocaat in Antalya om het verlies van rechten te voorkomen in uw zaak wegens medische fout. Als ALFA Law and Consultancy bieden wij begrijpelijke juridische diensten met onze Advocaat in Antalya die expert is op het gebied van gezondheidsrecht.

De arts is alleen verantwoordelijk voor wanpraktijken. Wanneer de arts de ingreep met de nodige zorg en aandacht uitvoert, door te handelen binnen het kader van normale risico’s en afwijkingen volgens het begrip “medische norm”, kan de arts of het ziekenhuis, ook al brengen de optredende complicaties schade toe aan de patiënt, niet aansprakelijk worden gesteld voor de schade indien de patiënt zijn goedkeuring geeft nadat hij werd geïnformeerd over de complicaties. Complicaties zijn ongewenste en onvermijdelijke gevolgen die niet worden veroorzaakt door gebrek aan kennis of vaardigheid van de arts, ondanks naleving van medische normen.

De Hoge Raad omschrijft het begrip complicatie in zijn vaste uitspraken als volgt:

Een complicatie is een onvoorzien, onvermijdelijk gevolg tijdens medisch ingreep, zelfs indien voorzien; dit mag echter niet het gevolg zijn van een gebrek aan kennis en vaardigheden. Volgens deze definitie wordt gesteld dat de arts niet wettelijk aansprakelijk zal zijn voor de ongewenste resultaten die ondanks de nodige zorg en aandacht optreden door te handelen binnen de normale risico’s en afwijkingen die medisch worden aanvaard. Als de patiënt op de hoogte is van de ongewenste gevolgen en complicaties die kunnen optreden tijdens en na de medische aanvraag en toestemming geeft voor de aanvraag, is de medische tussenkomst legaal. Als het schadelijke resultaat bij de patiënt niet kan worden voorspeld en voorkomen, of als het kan worden voorspeld (mits de patiënt voldoende is geïnformeerd, toestemming is verkregen en er geen fout is in de ingreep), moet deze situatie als een complicatie worden beschouwd. Op dit punt is het noodzakelijk om niet af te wijken van medische normen en te voldoen aan regels voor beroepservaring. Nogmaals, de diagnose en behandeling die in het postcomplicatieproces wordt toegepast, moet ook in overeenstemming zijn met de medische regels. Op dit punt is het post-complicatiebeheerproces ook belangrijk voor het detecteren van de aanwezigheid van medische fouten.

U kunt rekenen op onze Advocaat in Antalya voor uitgebreid juridisch advies over gezondheidsrecht, gevallen van wanpraktijken en complicaties.

Voor gevallen van medische wanpraktijk is de bevoegde rechtbank de “Consumentenrechtbank”. Materiële en morele schadevergoedingszaken die tegen zelfstandige artsen moeten worden ingediend, worden ook behandeld in de Consumentenrechtbank.

Ook voor de rechtszaken aangespannen tegen particuliere ziekenhuizen die worden beheerd door het bedrijven, gewone vennootschappen of echte personen, inzake materiële en morele schadevergoeding zijn de Consumentenrechtbanken bevoegd.

Verder zijn de Administratieve Rechtbanken bevoegd voor de schadevergoedingszaken tegen openbare ziekenhuizen of gezondheidsinstellingen wegens medische wanpraktijk.

Openbare ziekenhuizen zijn staatsziekenhuizen, onderzoeksziekenhuizen, ziekenhuizen voor geestesziekten en zenuwziekten, enz. In gevallen van medische wanpraktijken die zich in dergelijke ziekenhuizen voordoen, is de administratieve rechtbank verantwoordelijk voor het afhandelen van schadevergoedingszaken. De rechtszaak voor deze rechtbanken wordt in dergelijke gevallen beschreven als volledige herstelprocedure.

De administratieve rechter is verder ook verantwoordelijk voor de behandeling van materiële en morele schadevergoedingszaken als gevolg van praktijkfouten die ook voorkomen in universitaire of staatshospitaals.

De administratieve rechtbank is ook verantwoordelijk voor de behandeling van materiële en morele schadevergoedingszaken die moeten worden ingediend tegen gezinsgezondheidscentra of vergelijkbare openbare gezondheidsinstellingen.

Er mag niet worden vergeten dat schadeclaims die moeten worden ingediend wegens persoonlijke fouten, die kunnen worden onderscheiden van servicefouten, worden ingediend bij de gerechtelijke rechtbanken.

Bovendien is de bevoegde rechtbank voor rechtszaken die moeten worden aangespannen tegen de verzekeringsmaatschappij van de arts wegens medische wanpraktijken, de “Rechtbank van Koophandel van eerste aanleg”. (Turks Handelswetboek nr. 6102 art.4/1-a)

Ongeacht of de partijen handelaars zijn of niet, rechtszaken die voortvloeien uit de problemen die zijn vastgelegd in het Wetboek van Koophandel nr. 6102 worden aanvaard als absolute handelszaken. De procedure die wordt aangespannen tegen de verzekeringsmaatschappij die de medische fout van de arts heeft verzekerd, is onderworpen aan artikel 143 cs. van de TCC nr. 6102.

Het is belangrijk om de juiste rechtbank te bepalen voor de rechtszaken inzake materiële en morele compensatie wegens wanpraktijken.

De territoriaal bevoegde rechtbank wordt verder als volgt bepaald:

• Algemene bevoegde rechtbank: De rechtbank met algemene bevoegdheid om kennis te nemen van alle rechtszaken inzake materiële en morele schade wegens wanpraktijk, is de rechtbank van de woonplaats van de gedaagde natuurlijke- of rechtspersoon op de datum van de rechtszaak.

Zo is de rechtbank van de plaats waar het particuliere of openbare ziekenhuis is gevestigd of de woonplaats van de arts die een eigen praktijk heeft de bevoegde rechtbank. Als er meer dan één verweerder is, kan de zaak worden ingediend bij de rechtbank van de woonplaats van één van hen.

De eiser, die een rechtszaak heeft aangespannen voor schadevergoeding als gevolg van wanpraktijk, kan ook een rechtszaak aanspannen bij de speciale bevoegde rechtbank in de volgende gevallen:

• Plaats van uitvoering van het contract – Consumentenrechtbank: betrokken rechtszaak kan ook worden ingediend bij de consumentenrechtbank op de plaats waar het contract zal worden uitgevoerd . De consumentenrechtbank waar de diagnose, behandeling (operatie, medicatie) of zorg wordt verricht, is eveneens bevoegd om kennis te nemen van de zaak.

• Woonplaats van de eiser – Consumentenrechtbank: Consumentenzaken kunnen ook worden ingediend bij de consumentenrechtbank van de woonplaats van de consument. In geval betrokken zaak bij de consumentenrechtbank worden ingeleid, is ook de consumentenrechtbank van de woonplaats van de patiënt, die als consument wordt geaccepteerd, bevoegd om kennis te nemen van de zaak.

Wanpraktijken, morele en materiële compensatie op grond van onrechtmatige daad kunnen worden ingediend bij de hierboven genoemde algemeen bevoegde rechtbank of bij de volgende rechtbanken:

• Schadevorderingen kunnen worden ingediend bij de rechtbank van de plaats waar de onrechtmatige daad is begaan.
• Als de schade is ontstaan ​​op een andere plaats dan de plaats waar de onrechtmatige daad is begaan, kan ook een vordering tot schadevergoeding worden ingesteld op de plaats waar de schade is ingetreden.
• Bij onrechtmatige daad kan ook een vordering tot schadevergoeding worden ingediend bij de woonplaats van de benadeelde.

Antalya Advocatenkantoor ALFA Law and Consultancy en Advocaten in Antalya bieden ondersteuning bij het indienen van uw schadevergoedingszaak als gevolg van een medische fout bij de juiste rechtbank.

Alvorens een vordering in te stellen binnen één jaar vanaf de datum na kennisname van de schade en de fout van de arts, en in ieder geval binnen 5 jaar vanaf de datum van aanvraag, moet een schriftelijk verzoek om materiële en morele vergoeding worden ingediend bij de relevante administratie op basis van dienstfout. In geval van gedeeltelijke of volledige afwijzing van de vordering tot schadevergoeding door de administratie, moet een volledige rechtsvordering wegens wanpraktijk worden ingediend binnen 60 dagen vanaf de dag volgend op de kennisgeving van de transactie in dit verband. Indien de administratie niet binnen 30 dagen op het verzoek reageert, wordt het verzoek geacht te zijn afgewezen bij het verstrijken van deze termijn. Een volledige herstelvordering kan worden ingediend wegens een fout van de arts binnen 60 dagen, volgend op de afwijzing van het verzoek.

In rechtszaken wegens wanpraktijk die tegen particuliere ziekenhuizen of artsen moeten worden aangespannen op grond van onrechtmatige daad, verstrijkt de verjaringstermijn na twee jaar, ingaande op de datum waarop de benadeelde kennis heeft gekregen van de schade en de schadeplichtige, en in ieder geval tien jaar jaar vanaf de datum van het plegen van de handeling. Indien de schadeloosstelling echter voortvloeit uit een handeling die een sanctie vereist, waarvoor de strafwetten een langere verjaringstermijn voorschrijven, is de verjaringstermijn van strafrechtelijke procedures van toepassing.

De verjaringstermijn voor schadevergoedingszaken die bij consumentenrechtbanken moeten worden ingediend tegen particuliere ziekenhuizen of artsen op basis van een volmachtovereenkomst, is 5 jaar.

De verjaringstermijn voor rechtszaken wegens wanpraktijken die bij de consumentenrechtbank moeten worden ingediend tegen een privéziekenhuis of arts op basis van een arbeidsovereenkomst, is eveneens 5 jaar.

Als de arts een ernstige fout heeft gemaakt in de medische praktijk, is de verjaringstermijn 20 jaar, ongeacht de aard van de procedure.

De verjaringstermijn is 10 jaar in rechtszaken wegens wanpraktijken die zijn ingediend op grond van het werken zonder een volmacht zonder de noodzakelijke toestemming of goedkeuring van de patiënt vóór medische tussenkomst.

Ceren Topcu İncetaban als Advocaat in Antalya informeert u over de verjaringstermijnen van uw zaak en helpt u bij het zetten van de juiste stappen.

Als een medische fout een misdrijf is, is de arts strafrechtelijk aansprakelijk. Een misdrijf is een onrechtmatige daad die opzettelijk of uit onachtzaamheid is gepleegd.

Medische wanpraktijken vormen een misdrijf wanneer het wordt gepleegd met een roekeloze of opzettelijke handeling tegen het slachtoffer. Als het letsel is ontstaan ​​als gevolg van het strafbare feit van de arts die verantwoordelijk is voor de vergoeding, het misdrijf letsel door nalatigheid en het misdrijf van het veroorzaken van de dood door nalatigheid als de dood zich heeft voorgedaan.

Schadevergoedingszaken kunnen rechtstreeks tegen de relevante openbare instelling worden aangespannen wegens wanpraktijk in openbare ziekenhuizen. Een vordering tot schadevergoeding kan niet rechtstreeks worden aangespannen tegen een arts die ambtenaar is. Het recht van beroep op de arts van de openbare instelling is wel voorbehouden.

Een vordering tot schadevergoeding wegens gebrekkige medische praktijken in privé-ziekenhuizen kan zowel worden ingediend tegen de arts die de verkeerde diagnose of behandeling heeft gesteld, als tegen de ziekenhuisuitbater en de verzekeringsmaatschappij die de fout van de arts verzekert.

Compensatiezaken wegens doktersfout zijn vrij complex en moeilijk. Om verlies van rechten te voorkomen en het proces op de meest zorgvuldige manier te beheren, is het noodzakelijk om ondersteuning te krijgen van een deskundige advocaat. Onze advocaten in Antalya zijn er om u te helpen bij de juiste keuzes te maken en de vergoeding te krijgen die u verdient.